Om 17.15 met Laura en Kennedy in de auto gestapt op naar het vliegveld om na 3weken mijn lieve man weer bij me te hebben. Heerlijk. Hij heeft een goede maar lange vlucht achter de rug. Maar hij is er en kan met eigen ogen zien hoe het er hier uitziet. Huisjes die niet af zijn maar waar wel mensen wonen. Vele vele zandpaden. De vele, vele mensen die aan de kant van de weg lopen. Sunbird waar we 3 weken hebben gewoond. De vele vrijwilligers die hier nog meer wonen, hoe we daar gezamenlijk eten en allemaal ons eigen bord afwassen met een of ander doekje uit een potje met zeep. De stroom die er elke dag 5 uur vanaf gaat. Daar zit je dan zonder stroom en WiFi. En daardoor zitten we regelmatig in het donker. Toch wel speciaal want dan worden opeens ook de rollen weer anders. Van twee zelfstandige vrouwen hebben we nu opeens een man bij ons en is het weer anders.

Zaterdag alles ingepakt. We zouden rond 13 uur weggebracht worden door Rebecca maar hebben eerst nog de lunch gehad bij sunbird. Daarna afscheid genomen van de staf, de vrijwilligers en natuurlijk Rebecca en Kennedy.

Op naar Tabonina. We kwamen daar dagelijks als we naar lubasihome gingen langs dus wisten we waar het was. De verdere dag uitpakken, gerelaxed, en gezwommen. Er is nml een heel klein zwembad bij, wel koud maar ikke, de bikkel heb even gezwommen. Voordat we uit eten gingen nog even douchen. Nou dat was geen succes. Het water stroomde onder de afscheiding door. De hele badkamer onder water. Gelukkig worden dat soort dingen snel gemaakt. Nog uiteten geweest bij Olga's. Dit is een Italiaans restaurant waar we heerlijk pizza hebben gegeten. Want daar moeten we nu zelf voor zorgen.

Zondags zijn we naar de Victoria waterfalls geweest maar nu aan de zimbabwekant.

Eerst met de taxi heen, door de douane van zambia. Moest of bijbetalen voor een visum. Vervolgens naar de douane van Zimbabwe. Ook hier een visum nodig. Weer wat dollars kwijt. Toen naar de brug. Geweldig wat een uitzicht. Het blijft prachtig. Wat sprongen gezien van de brug af. Bungy jump en de bridge swing. Geeft me het gevoel van de gorgeswing terug. Machtig.

Daarna maar doorlopen naar de watervallen en opnieuw moeten we betalen nu natuurlijk entree voor het park en de watervallen. Vanaf deze kant ziet het er weer anders uit. Wat een natuurgeweld. En het blijft echt onvoorstelbaar. Het gaat hard, snel en maakt veel lawaai. Savonds uiteten geweest bij feeling livingstone lounge. Was erg rustig maar ook hier goed eten, leuke muziek. Thuis gekomen is de stroom er weer vanaf. Maar elke kamer staat een kaars dus we hebben licht.