Woensdag naar een ander hotel in livingstone. We hadden gepland om eerst nog naar sunbird te gaan om de lijst met de benodigde spullen die we gaan kopen voor de weeshuizen, op te halen. Gelukkig kwamen Rebecca en Kennedy langs. Dus daar maar overlegd wat te doen. Top. De taxi was er ook. Uitgelegd wat we wilden maar tja de taxi chauffeur wist niet of dat ging lukken want er waren blokkades in de stad. We snapten er niks van, blokkades? Hij wou het wel proberen maar vertelde ook dat veel winkels dicht waren. Oké laten we gaan. Binnendoor bijna bij de winkel zien we allemaal,mensen hardlopend onze kant op komen, vluchtend dus. Dus taxi bedenkt zich niet en draait ook. Hij wil geen risico nemen. Of we dan naar de bank kunnen. Gaan we ook proberen. In de hoofdstraat kunnen we de auto niet parkeren dus maar een ander plekje zoeken. Met zijn allen eruit maar we worden al snel tegen gehouden dat het echt niet veilig is om verder te gaan. Daar sta je dan. Je wilt van alles maar kunt niks.

Dan maar door naar onze nieuwe hotel, green tree. Daar worden we vriendelijk welkom geheten en is het geen probleem dat we vroeg zijn. Het is allemaal klaar en maak het je hier comfortable. Er is een zwembad en Laura en wij hebben een eigen huisje met voor ons, klein 2 persoonsbed maar voor Laura een groot bed. Nu hopen dat het snel over is.

Halverwege de middag gaan we toch proberen hoe het nu is. Met een mopperende Laura die geen zin heeft om te lopen komen we aan in town. Nou vele winkels waren dicht, eigenlijk alleen de spar was open en er lag van alles op de straat. De hoognodige dingen gekocht en toen maar weer terug. Heerlijk gegeten bij green tree en dat is ook wel lekker om niet weg te hoeven en toch GOED eten te krijgen.

Donderdag wordt nu de dag dat we spullen gaan kopen voor Village of hope en nog wat voor lubasihome. Donderdag was het gelukkig rustig in town. Eerst de stove kopen, elektrisch fornuis voor Village of hope. Geregeld dat ze hem er naar toe brengen. Op naar de shoprite. Daar speelgoed, meel voor schima, suiker, rijst, thee, waspoeder, zeep, toiletpapier, schoonmaakspullen voor wc, tandpasta, tandenborstels, borden en mokken gekocht. smiddags hebben we eerst wat bij lubasihome gebracht. Het was voor Laura en mij leuk om de kinderen nog een keer te zien en wat leuks met ze te doen. Ze pakten Laura,s hand om haar vervolgens mee te nemen naar de library en riepen enthousiast mijn naam. Het blijft genieten wat je al met ballonnen, auto,s en er gewoon zijn, kunt doen.

Daarna zijn we naar Village of hope gegaan. Dit is een veel,kleiner kindertehuis. Hier komen kinderen die geen ouders meer hebben en dit kindertehuis is afhankelijk van giften van de kerk. Bijzonder. Hier is dus het elektrische fornuis naar toe gegaan en vele voedingsmiddelen en gebruiksmiddelen als wc papier, tandenborstel, tandpasta. Ook hebben we ze nieuwe mokken en borden gegeven. Geweldig om te zien hoe blij ze hier mee zijn. Ook de kinderen. Die koppies toen ik ze de nieuwe mokken en borden liet zien was echt wauw. Prachtig. Wij willen iedereen nogmaals bedanken voor ieders bijdrage want ze hebben het echt nodig en zijn erg dankbaar voor wat ze krijgen. Thans, thanks, thanks.

Vandaag vroeg op want we gaan raften. Om half acht werden we opgehaald door een open truck. Smorgens lekker koud. Gelukkig kregen we een deken. Eerst weer andere mensen ophalen, en daarna naar rapid 7. Vanaf daar gaat het beginnen. We zijn met 14 mensen, 2 gidsen en 4 kayakers die ons bij staan voor als we in het water vallen en die foto en video maken. We krijgen, uitleg, peddels, wetsuite, helm, reddingsvesten aan. Dan naar beneden lopen. Ook een heel avontuur. Daar in de boot springen en gaan. Geweldig. Peddelen, hoge golven die over je heen komen en zo nemen we de rapids. Bij rapid 9 moeten we eruit want deze is te gevaarlijk om te nemen. Langs de kant lopen via een lijn. Om vervolgens weer in de boot te jumpen en verder te gaan. De grade van de rapids varieerden van 3 t/m 5. Super gaaf om te doen. We mochten ook een aantal x in het water springen om te zwemmen, en dan met een rapid meegevoerd worden. Dat gaat snel hoor. Ook hebben Richard en ik van een rots het water ingesprongen. Ongeveer 5 a 6 meter hoog. Kicken!! Bij iedere rapid kregen we heel veel,uitleg hoe de rapids genoemd worden, wat de grade is en wat te doen als je eruit valt. Houd de lijn van de boot vast en als je onder de boot komt probeer eronder uit te komen. Als je loslaat zwem je naar een kant waar je wordt opgepikt door een van de kayakers die je weer naar de boot brengen. Bij een van de laatste rapids vallen we met zijn drieën, Richard, Laura en ik, uit de boot. Gelukkig worden we weer in de boot geheisd en kunnen we verder. Aan het eind moeten we weer naar boven lopen waar een lunch en drinken op ons wacht. Nou wat iedereen weet is dat naar beneden makkelijker gaat dan omhoog en dat was vandaag ook zo. Of niet Richard en Laura?

Er zijn geen foto,s van dit avontuur want tja die zijn niet waterdicht. Maar er zijn wel,foto,s gemaakt dus als jullie een keer langs komen dan kunnen jullie ze zien.

Morgen gaan we naar lakevieuw lodge, Islanka Islands. We zijn daar tot woensdag. We weten niet of we daar WiFi hebben dus het kan na vandaag zo zijn dat jullie even niks van ons horen.

Maar dat doen we dan wel als we weer in livingstone zijn voor de laatste twee dagen.